W obecnej bazie danych brakuje jasno zdefiniowanego modelu praktyki klinicznej wg. Koncpecji Bobath. Powoduje to zamieszanie co do tego, czym właściwie jest koncepcja Bobath w praktyce klinicznej i w efekcie prowadzi do błędnych interpretacji i nieścisłości w literaturze.
Komitet Edukacyjny IBITA rozpoczął pracę nad opracowaniem Modelu Praktyki Klinicznej Bobath pod kierownictwem Susan Ryerson w 2008 roku. Model ten jest klinicznym odpowiednikiem publikacji Vaughan-Graham et al. (2009), która nakreśla teoretyczne podstawy współczesnej koncepcji Bobath.
Celem tego modelu jest określenie, co jest unikalne dla koncepcji Bobath w kontekście współczesnej neurorehabilitacji. Model ten nie jest modelem „najlepszej praktyki” i dlatego nie stara się zawierać wszystkich podstawowych wymogów oceny, które każdy terapeuta mógłby rutynowo podejmować.
Model ma na celu zidentyfikowanie następujących elementów:
- Aspekty praktyki klinicznej, na których skupia się koncepcja Bobath
- Relacje, które są unikalne dla koncepcji Bobath
- Zapewnienie ram dla badań naukowych.
Komisja Edukacji przedstawiła kolejne wersje tego modelu do przeglądu i dyskusji przez członków IBITA, zebrała opinie i wprowadziła kolejne poprawki.
Model został opublikowany w czasopiśmie Journal of Disability and Rehabilitation Michielsen M, Vaughan-Graham J, Holland A, Magri A, Suzuki M (2017): The Bobath concept – A model to illustrate clinical practice. Dec 17:1-13. doi: 10.1080/09638288.2017.1417496. [Epub ahead of print]
W artykule opisano kliniczne zastosowanie koncepcji Bobath w zakresie integracji postawy i ruchu w odniesieniu do jakości wykonania zadania, stosując Model Praktyki Klinicznej Bobath.
Implikacje dla rehabilitacji obejmują:
- Model Klinicznej Praktyki Bobath dostarcza ram identyfikujących unikalne aspekty koncepcji Bobath.
- Model Klinicznej Praktyki Bobath stanowi podstawę dla wspólnego zrozumienia w odniesieniu do praktyki klinicznej, edukacji i badań naukowych.
- Kliniczne zastosowanie koncepcji Bobath podkreśla integrację postawy i ruchu w odniesieniu do jakości wykonania zadania.
- Torowanie, kluczowy aspekt praktyki klinicznej Bobath, pozytywnie wpływa na kontrolę motoryczną i percepcję.
Referencje:
- Cott, C., Vaughan-Graham, J. & Brunton, K. (2011). When will the evidence catch up with clinical practice. Letter to the Editor. Physiotherapy Canada, 63(3), 387-390.
- International Bobath Instructors Training Association. (2008). Theoretical Assumptions and Clinical Practice Retrieved October 29, 2012, from http://www.ibita.org
- Michielsen M, Vaughan-Graham J, Holland A, Magri A, Suzuki M. (2017). The Bobath concept – a model to illustrate clinical practice. Disability and Rehabilitation, 7, 1-13.
- Michielsen M, Vaughan-Graham J, Holland A, Magri A, Suzuki M. (2019). Responding to Comments – The Bobath concept – a model to illustrate clinical practice. Disability and Rehabilitation 41(17):2109-2110. doi: 10.1080/09638288.2019.1606946. Epub 2019 May 9.
- Raine, S. (2006). Defining the Bobath concept using the Delphi technique. Physiotherapy Research International, 11, 4-13.
- Raine, S. (2007). The current theoretical assumptions of the Bobath concept as determined by the members of BBTA. Physiotherapy Theory and Practice, 23(3), 137-152.
- Vaughan-Graham, J., Eustace, C., Brock, K., Swain, E. & Irwin-Carruthers, S. (2009). The Bobath concept in contemporary clinical practice. (Grand Rounds)(Report). Topics in Stroke Rehabilitation, 16(1), 57-68.
Komitet Edukacji IBITA, Lipiec 2019