Polskie Stowarzyszenie Terapeutów Bobath
W ostatnim artykule opisałem proces regulacji napięcia mięśniowego i przedstawiłem struktury, które są zaangażowane w jego kontrolę. Opisywany był pień mózgu oraz twór siatkowaty. W niniejszej publikacji przyjrzymy się innym składowym centralnego układu nerwowego, a konkretnie drodze korowo-siatkowo-rdzeniowej. Przedstawię jej rolę i znaczenie w odniesieniu do omawianej regulacji napięcia mięśniowego. Takakusaki (Takakusaki i wsp. (2016)),
Kontrola motoryczna Kontrola motoryczna jest to zdolność do regulowania lub kierowania mechanizmami niezbędnymi dla wykonania ruchu. Myśląc o niej należy uwzględnić poszczególne aspekty: Interakcja Ruch (R) jest wynikiem interakcji trzech czynników: człowieka (Cz) zadania (Z) środowiska (Ś) Organizacja Ośrodkowy Układ Nerwowy (OUN) organizuje pracę układu mięśniowo-szkieletowego w taki sposób aby uzyskać płynny ruch. Informacja sensoryczna
Liniowość… jest to optymalna pozycja aktywnych i biernych struktur względem siebie w trakcie ruchu i utrzymywania pozycji. Umożliwia… ruch, który jest wydajny, automatyczny i ekonomiczny. Niezbędna… dla prawidłowego przetwarzania informacji czuciowej. Zapewnia… prawidłową regulację napięcia mięśniowego.
Przechodząc przez kolejne elementy systemu PAN (z ang. passive-active-neural) wg McKeona docieramy do powięzi podeszwowej. Myśląc o powięzi warto ją postrzegać nie tylko jako strukturę pasywną o pewnych właściwościach mechanicznych ale też jako bogatą w receptory nerwowe, dzięki którym jest istotnym źródłem informacji. Warto też mieć na uwadze fakt, że niżej opisane mechanizmy są wypadkową
We wcześniejszych postach opisałem m.in. receptory skórne podeszwy oraz wrzeciona nerwowo-mięśniowe. Stanowią one źródło informacji na temat czucia powierzchownego oraz głębokiego. Ten drugi rodzaj czucia ma jeszcze inne źródła, a są nimi receptory znajdujące się w tkance łącznej otaczającej staw, m.in. w więzadłach. Wyróżniamy cztery rodzaje takich receptorów (Brodal P (2010)): Typ 1 – nazywany
Ostatnio omawialiśmy dwie składowe podsystemu nerwowego: receptory skórne podeszwy oraz wrzeciona nerwowo-mięśniowe. W dzisiejszym poście chciałbym podzielić się krótkimi wskazówkami, które można wykorzystać w pracy ze stopą. *Pamiętajcie proszę, że podstawą wprowadzenia technik terapeutycznych jest dokładny wywiad i badanie pacjenta. Pamiętajcie również o informacjach, które komunikuje Wam pacjent. Ból, dyskomfort mogą być wskazaniami do zmiany
Można śmiało powiedzieć, że stopa jest jednym z najbardziej złożonych „organów” naszego ciała. Wynika to z pełnionych funkcji, które łączą elementy mobilności oraz stabilności. Stopa stanowi fundament, który wspiera nasze ciało i jest motorem napędowym dla naszej lokomocji. W przypadku pacjentów neurologicznych bardzo często dochodzi do zaburzenia funkcji stopy na każdej płaszczyźnie – sensorycznej, mięśniowej