Post, który czytacie jest tłumaczeniem artykułu napisanego przez Clare Fraser i Debbie Strang, które reprezentują BBTA. Instruktorki napisały cykl krótkich, ale ciekawych artykułów. Uznałem, że warto je przetłumaczyć i przedstawić w naszym gronie.
Tłumaczeniem starałem się trzymać jak najbliżej oryginału. Przy pojęciach, które nie mają jednoznacznego tłumaczenia, w nawiasach zostawiłem nazwę anglojęzyczną – do własnej interpretacji. Na dole zamieściłem link do oryginału. Przyjemnego czytania!
Odcinek 3: Rozwikłanie adaptacji posturalnych: dlaczego nie przewracamy się, gdy po coś sięgamy?
Rozwikłanie systemów neurofizjologicznych stojących za skutecznym sięganiem, chwytaniem, uwalnianiem i manipulowaniem – Dlaczego nie przewracamy się, gdy sięgamy po butelkę wody?
Rola adaptacji posturalnych w ruchach zamierzonych.
Nauczyciele BBTA: Clare Fraser i Debbie Strang.
Na zaawansowanym kursie Bobath w Walkergate Park w Newcastle terapeuci zrozumieli skomplikowany związek między postawą a ruchami zamierzonymi oraz to, w jaki sposób ma to kluczowe znaczenie dla skutecznego leczenia pacjentów. Teoria kontroli systemów, a zwłaszcza praca Latasha, zapewnia cenny wgląd w rolę antycypacyjnych i kompensacyjnych adaptacji posturalnych w zadaniach funkcjonalnych, takich jak sięganie po butelkę wody.
Podczas kursu badaliśmy te koncepcje i ich znaczenie dla powrotu do zdrowia układu nerwowego oraz dla wydajności ruchowej, szczególnie w odniesieniu do koncepcji Bobath. To głębsze zrozumienie kontroli posturalnej w rehabilitacji miało bezpośredni wpływ na pomyślne obiektywne wyniki, które zaobserwowaliśmy u pacjentów leczonych w tym tygodniu. Oto krótkie podsumowanie wiedzy związanej z APA, aby wzbudzić zainteresowanie neurofizjologią!
Wyprzedzające/antycypacyjne adaptacje posturalne (Anticipatory Postural Adaptations (APAs)):
APA odnoszą się do wstępnie zaprogramowanych zmian w aktywności mięśni, które występują przed wykonaniem ruchu zamierzonego. Służą one do stabilizacji ciała i przygotowaniu go do nadchodzącego zadania. W każdym funkcjonalnym zadaniu sięgania, takim jak podnoszenie butelki wody, APA odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu stabilności postawy w celu wsparcia ruchu sięgania.
Wczesne wyprzedzające/antycypacyjne adaptacje posturalne (Early Anticipatory Postural Adaptations):
Wczesne APA obejmują przygotowawczą aktywność mięśni w dużych grupach mięśniowych, które występują przed zainicjowaniem pierwotnego ruchu zamierzonego. Adaptacje te pomagają ustanowić stabilną podstawę poprzez aktywację odpowiednich mięśni, takich jak mięśnie tułowia i kończyn dolnych, aby przeciwdziałać siłom destabilizującym wywołanym przez działanie związane z sięganiem.
Wyprzedzające/antycypacyjne adaptacje synergistyczne (Anticipatory Synergistic Adaptations):
Wyprzedzające/antycypacyjne adaptacje synergistyczne obejmują skoordynowaną aktywację mięśni w sposób synergistyczny lub opartą o wzorce, odpowiedni do planowanego kierunku ruchu, w celu utrzymania stabilności postawy podczas ruchu. Adaptacje te zapewniają, że niezbędne korekty postawy są dokonywane podczas wykonywania zadania sięgania, ułatwiając wydajny i kontrolowany ruch.
Kompensacyjne adaptacje posturalne (Compensatory Postural Adaptations):
Kompensacyjne adaptacje posturalne wchodzą w grę, gdy początkowe dostosowania postawy są nieodpowiednie lub zakłócone, na przykład, gdy wydarzy się coś nieoczekiwanego i nieplanowanego, na przykład butelka wody jest śliska lub cięższa niż oczekiwano. Służą one przywróceniu lub utrzymaniu stabilności postawy poprzez dokonywanie korekt w trakcie lub po zakończeniu ruchu. Adaptacje te mają kluczowe znaczenie w zapobieganiu upadkom lub utracie równowagi podczas sięgania.
Terapeuci biorący udział w naszym zaawansowanym kursie Bobath wiedzieli, że Koncepcja Bobath kładzie silny nacisk na rolę tułowia w ruchach funkcjonalnych. Koncepcja ta uznaje integralny związek między kontrolą postawy a ruchami zamierzonymi. Zajmując się kontrolą i liniowością tułowia, uczestnicy kursu w Walkergate Park zwiększyli wydajność i skuteczność sięgania po zadania u pacjentów, których leczyli na kursie.
Pod koniec 5 sesji terapeutycznych znacznie poprawiliśmy obiektywne i subiektywne wyniki funkcjonalne pacjentów: Pewien Pan był w stanie objąć swoją żonę i przytulić ją słabszym ramieniem, po raz pierwszy od czasu udaru. Jego postawa i ruch uległy znacznej poprawie dzięki zastosowaniu teorii kontroli systemów w praktyce rehabilitacyjnej.
Koncepcja Bobath koncentruje się na torowaniu optymalnej liniowości postawy i kontroli tułowia oraz centrum (core), zgodnie z zasadami antycypacyjnych i kompensacyjnych adaptacji postawy. Optymalizując stabilność i liniowość tułowia, terapeuci mogą promować lepszą integrację APA podczas zadań związanych z sięganiem.
Zrozumienie roli adaptacji posturalnych w ruchach zamierzonych, postrzeganych przez pryzmat teorii kontroli systemów i pracy Latasha, jest niezbędne dla terapeutów zaangażowanych w rehabilitację neurologiczną. Koncepcje antycypacyjnych i kompensacyjnych adaptacji posturalnych wyjaśniają skomplikowany związek między postawą a ruchem.
W połączeniu z zasadami koncepcji Bobath, terapeuci mogą skutecznie zająć się kontrolą postawy i stabilnością tułowia, ostatecznie ułatwiając powrót do zdrowia funkcjonalnego u osób ze schorzeniami neurologicznymi. Rozumiejąc neurofizjologię i jej zastosowanie w praktyce, terapeuci na naszym ostatnim kursie zapewnili bardziej kompleksowe i ukierunkowane interwencje, maksymalizując potencjał poprawy funkcji motorycznych i ogólnej jakości życia w powrocie do zdrowia swoich pacjentów. Brawo dla wszystkich!
Jeśli chcesz rozwinąć swoją praktykę kliniczną poprzez zastosowanie najnowszej wiedzy z zakresu neurofizjologii kontroli systemów, aby przyspieszyć rehabilitację swoich pacjentów, zajrzyj na stronę BBTA, aby uzyskać więcej informacji: www.bbta.org.uk.
Bibliografia:
- https://www.bbta.org.uk/post/episode-3-unravelling-postural-adaptations-why-don-t-we-fall-over-when-we-reach-for-something